Πέρασαν
κι οι εκλογές της 17ης Ιούνη λοιπόν… Καταλάβατε εσείς κάποια αλλαγή;
Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΛΑΟΣ είχαμε πριν το Μάιο,
κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ θα μπορούσαμε να έχουμε από τις 7 Μαΐου, κυβέρνηση
ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ θα έχουμε από αύριο… Πολύ (πάρα πολύ…) κακό για το τίποτα…
Σώθηκε η Ελλάδα λένε κάποιοι… Σώθηκε το ευρώ λένε κάποιοι
άλλοι… Σώθηκε η Ευρώπη λένε αρκετοί… Είναι όμως έτσι;
Δεν το νομίζω…
Όλα δείχνουν πως η
νομισματική ένωση ορισμένων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ευρωζώνη) πνέει τα
λοίσθια… Και δεν φταίει η Ελλάδα γι’ αυτό αλλά οι πολιτικές που επιβλήθηκαν
από τις ισχυρές χώρες της Ευρωζώνης, βασικά από τη Γερμανία δηλαδή…
Νομίσαμε όλοι το 2002 πως γίναμε Γερμανία επειδή είχαμε
ίδιο νόμισμα με τη Γερμανία… Αυτό ακριβώς επεδίωκαν κι οι Γερμανοί… Δάνειζαν
όλη την Ευρώπη ευρώ προκειμένου η Ευρώπη να αγοράζει τα προϊόντα τους… Σήμερα
όλοι οι Ευρωπαίοι είμαστε εξαρτημένοι από τις γερμανικές βιομηχανίες και
καταχρεωμένοι στις γερμανικές τράπεζες… Όλοι οι Ευρωπαίοι περνάνε βαθιά κρίση
κι η Γερμανία είναι στην καλύτερη οικονομική κατάσταση των τελευταίων 100
χρόνων… Κι ας έχουμε όλοι το ίδιο νόμισμα…
Αν το πρόβλημα ήταν αποκλειστικά ελληνικό, θα ξεπερνιόταν
εύκολα… Όταν όμως τεράστιες οικονομίες όπως η ισπανική, η γαλλική κι η ιταλική
βρίσκονται επίσης στο χείλος του γκρεμού, είναι προφανές πως κάτι σάπιο υπάρχει
στο βασίλειο της Δανιμαρκίας, που έλεγε κι ο Σαίξπηρ… Υποτίθεται πως επιδιωκόταν
με την Ευρωπαϊκή Ένωση η κοινωνική, οικονομική και βιοτική σύγκλιση των λαών της
Ευρώπης… Σύγκλιση σε επίπεδα υψηλότερα του μέσου όρου όμως, όχι στα επίπεδα της
περιόδου του Μεσοπολέμου που φαίνεται πως θα επιτύχουν…
Δυστυχώς αποδεικνύεται εκ
του αποτελέσματος πως ότι έγινε στα χρόνια του ευρώ δεν έγινε για το
καλό των Ελλήνων, των Ιταλών, των Ισπανών, των Γάλλων, των Ευρωπαίων γενικά,
αλλά για το καλό της γερμανικής οικονομίας, και μάλιστα εις βάρος όλων των
υπολοίπων… Οι Γερμανοί μέσω της νομισματικής ένωσης απέκτησαν άμεση γεωγραφική
επέκταση της αγοράς των προϊόντων τους, αποκτώντας ταυτόχρονα σημαντική
πολιτική επιρροή στις χώρες του ευρώ. Όλες οι αλλαγές στις χώρες αυτές σε
πολιτικό – νομοθετικό – οικονομικό επίπεδο που υποτίθεται πως επιβάλλονταν από
την Ευρωζώνη, στην πραγματικότητα επιβάλλονταν από τη Γερμανία με σκοπό την
εξυπηρέτηση των συμφερόντων της… Κάτι που βλέπουμε ολοζώντανα άλλωστε να συμβαίνει τις μέρες
αυτές στην Ελλάδα…
Η κατάσταση αυτή είναι φανερό πλέον πως δεν μπορεί να
συνεχιστεί για πολύ καιρό ακόμα… Το θέμα δεν είναι η έξοδος της Ελλάδας από το
ευρώ και η επιστροφή στη δραχμή επειδή είναι οι Έλληνες το μαύρο πρόβατο της Ευρώπης…
Δε σώζεται έτσι το ευρώ… Ήδη Ισπανοί, Γάλλοι κι Ιταλοί δανείζονται με επιτόκια
που δεν μπορούν να αντέξουν… Μηχανισμοί διάσωσης μπορούν να υπάρξουν για μια μικρή
χώρα, για δύο ίσως και τρεις χώρες… Όταν όμως σε λίγο καιρό όλες οι χώρες της Ευρωζώνης
(εκτός από τη Γερμανία φυσικά…) θα χρειάζονται διάσωση, τι θα γίνει;
Προσωπική μου
εκτίμηση: Είναι θέμα χρόνου η κατάργηση του ευρώ και η επιστροφή στα εθνικά
νομίσματα…
Αν μια χώρα μεμονωμένα έφευγε από το ενιαίο νόμισμα (π.χ.
Ελλάδα), θα προκαλούνταν σημαντικοί κλυδωνισμοί και το νόμισμα θα δεχόταν
σημαντική υποτίμηση… Κάτι τέτοιο δεν το θέλει κανείς…
Αν όμως η
κατάργηση του ευρώ και η επιστροφή όλων των χωρών της Ευρωζώνης στα εθνικά τους
νομίσματα γίνει ταυτόχρονα για όλους και ομαλά, τα αποτελέσματα θα ήταν σε
μεγάλο βαθμό ευεργετικά για όλους, ακόμα και για τη Γερμανία. Η συνεχής
επιδείνωση της κρίσης χρέους άλλωστε στις χώρες της Ευρωζώνης δεν αφήνει
περιθώρια ούτε στη γερμανική οικονομία για θετικές προοπτικές μέσα στο ευρώ…
Άρα και η ίδια η Γερμανία θα θελήσει σε λίγο καιρό να απαγκιστρωθεί και να
συνεχίσει το δικό της δρόμο μέσω του πολύ ισχυρού μάρκου… Προφανώς και οι
υπόλοιπες χώρες θα προσδοκούν θετικό αντίκτυπο από μια επιστροφή στο εθνικό τους
νόμισμα, καθώς θα τους δώσει τη δυνατότητα για εφαρμογή εθνικής νομισματικής
πολιτικής τέτοιας που θα τους επιτρέψει την έξοδο από την κρίση.
Σ’ ένα τέτοιο περιβάλλον η Ελλάδα θα κληθεί να
επανεπενδύσει στην πραγματική οικονομία, πέρα από κοντόφθαλμες κρατικοδίαιτες
νοοτροπίες. Η δραχμή θα μπορέσει να προσδώσει ανταγωνιστικότητα στα προϊόντα μας
και οι εξαγωγές θα εκτιναχθούν, μαζί και οι δείκτες ανάπτυξης. Θα βρούμε στον
οικονομικό κόσμο επιτέλους τη θέση που μας αξίζει και μας αναλογεί. Δεν θα
είναι η πρώτη θέση, αλλά δεν θα είναι και μια από τις τελευταίες θέσεις, σημείο
στο οποίο βρισκόμαστε σήμερα….
Μακάρι να πάνε όλα καλά και ομαλά…
Υ.Γ. 21/06/2012: Διαβάστε κι αυτό: http://www.tovima.gr/world/article/?aid=463362&h1=true .... Θέμα χρόνου είναι....
