Οι προσωπικές απόψεις επί παντός επιστητού στελεχών - μελών - δηλωμένων φίλων ή υποστηρικτών ενός πολιτικού κόμματος πρέπει να είναι απόλυτα σεβαστές από όλους. Η σύνθεση διαφορετικών απόψεων άλλωστε είναι αυτή που διαμορφώνει προτάσεις και πολιτικές που δεσμεύουν ένα πολιτικό κόμμα.
Ωστόσο, η δημόσια έκφραση των απόψεων αυτών από κάποιον που, επαναλαμβάνω, αποτελεί στέλεχος - μέλος - δηλωμένο φίλο ή υποστηρικτή ενός πολιτικού κόμματος, πιστεύω πως θα πρέπει να αυτο-τιθασεύεται και να αυτο-περιορίζεται στα πλαίσια του εσωτερικού διαλόγου του κόμματος αυτού, ειδικά όταν αυτή η άποψη είτε μπορεί να θεωρείται από κάποιους "αιρετική", είτε απλά αποτελεί μειοψηφούσα τάση στον πολιτικό διάλογο εντός του κόμματος.
Σε διαφορετική περίπτωση, η δημόσια έκφραση της άποψης αυτής ενδεχομένως να προκαλέσει είτε σύγχυση στο εκλογικό σώμα για τις θέσεις του κόμματος είτε δυσφορία. Αυτά ισχύουν σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό σε ένα νέο κόμμα όπως το Ποτάμι, το οποίο τώρα διαμορφώνει και προσπαθεί να επικοινωνήσει τις θέσεις του.
Στα πλαίσια των παραπάνω σκέψεων, θεωρώ πως πρόσωπα τα οποία ταυτίζονται αυτή τη στιγμή με το Ποτάμι και ως εκπρόσωποι του κόμματος εμφανίζονται σε ΜΜΕ ή αρθρογραφούν, θα πρέπει να είναι ιδιαιτέρως προσεκτικά.
Κανείς δεν μπορεί να απαγορεύσει σε κανέναν φυσικά να πει ή να γράψει την άποψή του, όποια κι αν είναι αυτή. Όταν όμως αποφασίζουμε να θυσιάσουμε το "εγώ" στα πλαίσια μιας ομαδικής προσπάθειας για το "εμείς", τότε θα πρέπει κάθε κίνησή μας να τη σκεφτόμαστε δυο και τρεις φορές και σε καμία περίπτωση να μην υποσκάπτουμε, έστω και άθελά μας, την ομαδική αυτή προσπάθεια...
