Ξεκινάω ως εξής: δεν έχω γνώσεις εξωτερικής πολιτικής, άμυνας κι
εξοπλισμών, στρατιωτικής τακτικής, ψυχολογίας, δεν έχω γνώση για το λόγο
και το σκεπτικό που χειρίζονται όπως χειρίζονται το θέμα στράτευσης στη
Σουηδία, τη Δανία ή το Ισραήλ (αν και φαντάζομαι τους λόγους).
Η ταπεινή μου άποψη δεν έχει καμία επιστημονική ή άλλη αξία.
Έχοντας πλήρη επίγνωση των παραπάνω, μπορώ να κατανοήσω την ανάγκη για
την υποχρεωτική στράτευση των ανδρών στα 18, για ένα διάστημα όχι
μεγαλύτερο των 8-9 μηνών, με αντικείμενο την εκπαίδευσή στα βασικά
ζητήματα (όπλα, οχήματα, τακτική κλπ) τα οποία θα κληθούν να
αντιμετωπίσουν σε περίπτωση ανάγκης.
Ταυτόχρονα, θα επικροτούσα και την
παροχή δυνατότητας να περάσουν εθελοντικά και γυναίκες στα 18 την ίδια
εκπαίδευση!
Ναι, σε μια περίπτωση ανάγκης, οι επαγγελματίες
στρατιωτικοί θα έχουν τον κύριο λόγο, αλλά και οι απλοί φαντάροι θα
είναι απαραίτητοι, ακόμα και εν έτει 2016, 2040 ή 2050. Η ανάγκη αυτή
δεν μπορεί να αντικατασταθεί πλήρως από την τεχνολογία.
Σουηδία
και Δανία δεν είμαστε, με την έννοια της μηδενικής απειλής πολεμικής
σύρραξης και εδαφικών διεκδικήσεων από γείτονες, ώστε να καταργήσουμε
τελείως την υποχρεωτική στράτευση. Ούτε βέβαια την οικονομική δυνατότητα
έχουμε για πολυπληθές επαγγελματικό στράτευμα που θα αρκεί για την
περίπτωση ανάγκης ή που θα είναι ικανό να στηρίξει τη διαπραγματευτική
ισχύ της διπλωματίας μας. Ναι, οι αριθμοί μετράνε, και μάλιστα πολύ.
Απ' την άλλη, δεν είμαστε και Ισραήλ, με μόνιμη εμπόλεμη κατάσταση, ώστε να φέρουμε υποχρεωτικά και τις γυναίκες στο στρατό.
Η υποχρεωτική στρατιωτική εκπαίδευση (όχι "θητεία") στα 18 θα μπορούσε
να δημιουργήσει μια ευεργετική ομοιομορφία στη διαδικασία. Θα μπορούσε
να είναι σαν μια φυσική συνέχεια της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, πριν
προχωρήσεις στην τριτοβάθμια. Λειτουργώντας το μέτρο στα πλαίσια
συνολικής μεταρρύθμισης του στρατεύματος, που δεν θα χρησιμοποιεί τους
κληρωτούς για τις καθημερινές αγγαρείες και το γόπινγκ αλλά θα τους
διαχειρίζεται ως εκπαιδευόμενους μελλοντικούς στρατιώτες.
Ναι,
είναι άχρηστο να πας φαντάρος στα 27, έχοντας πτυχίο και 2 μεταπτυχιακά,
για να καθαρίζεις καλλιόπες μαζί με έναν 18χρονο που δεν έχει τελειώσει
ούτε το Γυμνάσιο, ή να σου το παίζει ιστορία ένας άλλος 18χρονος επειδή
είναι 2 σειρές παλιότερος από σένα. Και την ίδια ώρα εσύ να σκέφτεσαι
πως έχασες τη θέση στην πολυεθνική γιατί έπρεπε να πας στρατό....
Και ναι, ακόμα και δόκιμος να γίνεις στα 27 (όπως εγώ στα
Τεθωρακισμένα), αυτό καμία ουσιαστική αξία δεν θα έχει σε πιθανή σύρραξη
γιατί, όπως προείπα, εκεί οι επαγγελματίες θα έχουν τον κύριο λόγο.
Αφήστε που όλη η εκπαίδευση στα Τεθωρακισμένα πήγε χαμένη γιατί με το
διορισμό μου στο Δημόσιο έπαψα να θεωρούμαι Έφεδρος Ανθυπίλαρχος και δεν
ξανακλήθηκα για μετεκπαίδευση γιατί πλέον ανήκω στα σχέδια Πολιτικής
Προστασίας, όπως όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι... Άλλο ένα θέμα λοιπόν που
χρήζει μεταρρύθμισης είναι και αυτό.
Δεν θα πω ότι είναι
απαραίτητος ο στρατός γιατί σε κάνει "άντρα". Άντρας (με την έννοια της
υπευθυνότητας, όχι της σεξουαλικής προτίμησης) ή είσαι ή δεν είσαι, είτε
είσαι 18 είτε 38. Δεν αποτελεί παράμετρο του ζητήματος το θέμα αυτό.
Επιχειρήματα περί αυτοκτονιών κλπ, λυπάμαι αλλά δε νομίζω πως είναι
σοβαρά εν έτει 2016. Άλλωστε η στρατιωτική θητεία, πέραν του ότι είναι
σήμερα πολύ χαλαρώτερη αλλά και συντομότερη από προηγούμενες δεκαετίες,
κατά την άποψή μου πρέπει να λειτουργήσει ως στρατιωτική εκπαίδευση, με
συνθήκες (γιατί όχι;) στρατιωτικών σχολών.
Τελειώνοντας αυτή τη
στρατιωτική εκπαίδευση - σχολή, οι 19χρονοι (πλέον) θα πρέπει να έχουν
τη δυνατότητα παραμονής ως επαγγελματίες με 5ετή (κατ΄ελάχιστον)
συμβόλαια και με δυνατότητα επιλογής ειδικότητας.
Επαναλαμβάνω:
τα παραπάνω είναι προσωπικές απόψεις, μη τεκμηριωμένες επιστημονικά και
υπόκεινται ευχαρίστως σε κάθε σοβαρό αντίλογο.
